Onvermijdelijk, er was geen ontkomen aan dat wist je. Het wegdrukken en net doen of het er niet was voelde beter en veiliger dan dit. Je staat aan de grond genageld, verlamd van de kracht van de uiteenbarsting……………; jouw uiteenbarsting!
Wat volgt is een inmense stilte die pijn doet aan je oren. Je houdt je ogen stijf dicht om de ravage die je hebt aangericht niet te hoeven aanschouwen.
De stilte die volgt vult de ruimte en wanneer deze gevuld is, dringt het zich via de porien van je huid je lichaam binnen. Gek genoeg voelt het lekker. Langzaam maar zeker neemt de stilte je lichaam over en ervaar je dat je zwaarder wordt en word jij je bewust van jouw totale omvang. Je kan je niet herinneren wanneer jij je voor het laatst zo gevoeld hebt. Door het mijden en wegstoppen van jouw oerverlangens werd je langzaam maar zeker kleiner en lichter waardoor je je steeds nietiger voelde. Alsof je langzaam oploste.
De zwaarte van je lichaam en het ervaren van je totale omvang voelt als thuiskomen na een zeer lange en vermoeiende reis. Dit gevoel wil je behouden en nooit meer laten gaan.
De verandering van licht die zich door jouw gesloten ogen heen perst, doet jouw ogen met geweld openen. Wat je dan ziet is onbeschrijfelijk. De wereld om je heen is gehuld onder een deken van licht in allerlei kleurschakeringen. Je vindt er geen spoortje chaos of wanhoop zoals je had verwacht na een uiteenbarsting. De kleuren schitteren en schijnen alle kanten op en verspreiden hun schoonheid de wereld in. Je dompelt je onder in de schijnsels van het licht. Als je geweten had dat jouw uiteenbarsting zo veel schoonheid in zich had, had dit veel eerder mogen gebeuren.
Een enkeling om je heen die zich vastklampt aan het oude vertrouwde is in donker gehuld. De schoonheid die is ontstaan is voor hun ogen niet zichtbaar. Dit doet je pijn want jij ziet wat ze missen en gunt hen ook deze inmense schoonheid die is ontstaan. Diep van binnen weet je dat het niet jouw taak is deze mensen wakker te schudden. Je hebt je al te lang aan hen geconformeerd. Het is jouw tijd om in het licht te gaan staan, je leven te leven en in te vullen op jouw manier. Je weet dat je uitdagingen zal tegenkomen maar met het licht wat is ontstaan voel jij je sterk genoeg om dit aan te gaan.
En zo vervolg je jouw pad op weg naar het licht waar jouw oerverlangen geduldig ligt te wachten tot het moment aanbreekt dat jij zal aankomen.
Lief, mooi en dapper medemens Ik wens je een bijzondere en magische reis toe!